Η απo-κοίμηση της επανάληψης... με ανοιχτά μάτια:

Η επανάληψη είναι όπως και όλα από μόνα τους… καλά! Έχει θετική έννοια μέσα στην φαντασιακή θέσμιση των ανθρώπων που ζουν στην κοινωνία και μιλούν την γλώσσα που περιλαμβάνει αυτήν την λέξη. Έχει μια χροιά παιδαγωγική από μόνη της. Επίσης διαθέτει και ένα χαρακτήρα ευγενικά καταπιεστικό που σκοπό έχει το υπέρτατο καλό… να χαρίσει την γνώση που ταυτόχρονα είναι δύναμη….

Δίνει τις βάσεις αυτή η λέξη για την μάθηση. Είναι τόσο όμορφη λέξη που το παιδαγωγικό σύστημα την έχει λατρέψει. Φαίνετε να έχει πάθει μια μονομανία με αυτήν την έννοια… ‘έννοια’ γιατί οι λέξεις φανερώνουν ενεργεία… όπως και οι ‘σωτήρες’, ακτινοβολεί μια ασφάλεια που σε κάνει να αφήνεσαι και να ονειρεύεσαι επαναληπτικές παλινδρομικές κινήσεις... ονείρωξη ενός κόσμου με προβατάκια? Ροχαλίζοντας… όταν??? είναι φτωχό να την λέμε λέξη μονο… ίσως…

Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι ενέργειες είναι και πράξεις ή ακόμη και το νόημα αυτών των δυο μπορεί να μπερδέψει και να μεροληπτήσει… για τους αυστηρούς!

Τελικά αυτός ο ‘εκθειασμός’ τούτης της έννοιας είναι σαν τα ναρκωτικά:
δίνει την ευχαρίστηση,
δίνει την κοινωνικοποίηση σε μια ομάδα κοινών σκέψεων και ίδιων γνώσεων
και άλλα πολλά! 

Δυστυχώς είναι εθιστική  και άκρος επικίνδυνη σε μεγάλες δώσεις:
Κατακαίει τα κύτταρα της κριτικής ικανότητας,
τοξινώνει απίστευτα την ενδοσκόπηση
και φυσικά δημιουργεί αλλοιώσεις της πραγματικότητας,
καθώς επίσης και της αυτό-θέσμισης! 

Στην ουσία καταλήγει καρκίνωμα, που με τα χρόνια καταδικάζει σε θάνατο την επικοινωνία!

Επανάληψη είναι μια αυτοκαταστροφική τάση επένδυσης χρόνου στο μάταιο κυνήγι της ασφάλειας και των προκαταλήψεων… τρέφει τις προκαταλήψεις... σαν ένα μεγάλο ατελείωτο  μπιμπερό που βαστάει ένα κακομαθημένο μίζερο ανθρωπάκι με υπεράνθρωπες δυνάμεις!

Χωρίς ψήγματα ασφάλειας και σταθερότητας -όντος- δεν αντέχεται η ζωή… αλλά δυστυχώς, αν φτάσει η επανάληψη να τιμωρεί για κάποιες ατασθαλίες που οδήγησαν έξω από τον φορμαλισμό, τότε απλά…  Λέμε τα ίδια, πιάσε κόκκινο…