Το υπαρξιακό πρόβλημα ταλανίζει τον άνθρωπο χωρίς ακόμη να έχουν απαντηθεί πολλά ερωτήματα που πηγάζουν από αυτό. Πως δημιουργηθήκαμε? Ποιοι ήμαστε? Τι θα μας συμβεί? Που πάμε μετά τον θάνατο?....
Το άγχος που πηγάζει από την ασαφή απάντηση αυτών των ερωτημάτων αναμφίβολα δημιουργεί κάποιες συμπεριφορές ‘αντίδοτο’. Συγκεκριμένα γεννιούνται κάποιες αντιλήψεις και συμπεριφορές που προσπαθούν υποσυνείδητα να ελέγξουν την αβεβαιότητα και το μέλλον. Αυτό δεν είναι τόσο κακό ενώ ως ένα βαθμό είναι λογικό. Το μπέρδεμα ξεκινά από τις παράπλευρες απόλυες που προκύπτουν
από την υιοθέτηση τους…
Μια από αυτές τις συμπεριφορές είναι η προσκόλληση σε τελετουργικά και προλήψεις. Σύμφωνα με τον Martin Lindstrom (Buy-ology 2008):
«τελετουργικά και προλήψεις ορίζονται ως όχι απόλυτα λογικές πράξεις, άλλα και ως αντίληψη ότι είναι δυνατόν κάποιος, με κάποιο τρόπο, να επηρεάσει το μέλλον υιοθετώντας συγκεκριμένες συμπεριφορές, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά ευδιάκριτη σχέση μεταξύ της εν λόγω συμπεριφοράς και του αποτελέσματος της» και συνεχίζει: «Η πρόληψη και το τελετουργικό έχουν συνδεθεί επιστημονικά με την ανάγκη του ανθρώπου για απόκτηση ελέγχου μέσα σε ένα θυελλώδη κόσμο».
«τελετουργικά και προλήψεις ορίζονται ως όχι απόλυτα λογικές πράξεις, άλλα και ως αντίληψη ότι είναι δυνατόν κάποιος, με κάποιο τρόπο, να επηρεάσει το μέλλον υιοθετώντας συγκεκριμένες συμπεριφορές, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει καμιά ευδιάκριτη σχέση μεταξύ της εν λόγω συμπεριφοράς και του αποτελέσματος της» και συνεχίζει: «Η πρόληψη και το τελετουργικό έχουν συνδεθεί επιστημονικά με την ανάγκη του ανθρώπου για απόκτηση ελέγχου μέσα σε ένα θυελλώδη κόσμο».
Με αυτόν τον τρόπο τελετουργικά και προλήψεις ανακουφίζουν το υπαρξιακό άγχος η το ανατροφοδοτούν μέσω της λανθασμένης εκτέλεσής τους.
Ένα από τα αποτελέσματα είναι η πυροδότηση της αυτοεκπληρούμενηs προφητεία. Ένας μηχανισμός κατά τον οποίο αυθυποβαλλόμαστε σε κάποιο μελλοντικά αναμενόμενο αποτέλεσμα το οποίο προεξοφλήσαμε και προέρχεται από μια συγκεκριμένη πράξη η κατάσταση του παρόντος. (πχ. πέρασα κάτω από σκάλα, κάτι κακό θα μου συμβεί και τελικά συμβαίνει…).
Πέφτοντας λοιπόν σε αυτήν την παγίδα, απλά δημιουργείτε ένας φαύλος κύκλος άγχους, ισχυροποιώντας την προσκόλληση στα τελετουργικά που ίσως αποδυναμώνουν την αυτοπεποίθηση, την αποφασιστικότητα για επιλογή και ανάληψη προσωπικής ευθύνης.
Άρα άνθρωποι προσκολλημένοι σε τελετουργικά και προλήψεις συνήθως εμφανίζουν αδυναμίες όπως: ευθυνοφοβία, αναποφασιστικότητα, παράλογη δικαιολόγηση των πράξεων τους, σφιχτά καθορισμένες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές σε κατάσταση ρουτίνας και φόβος του νέου στοιχείου στην ζωή τους. Η προκατάληψη και τα στερεότυπα είναι η απόρροια… Μαζί με αυτά και η μιζέρια!!!
Δεν υπάρχει καμιά διάθεση για ενδοσκόπηση και επικρατεί μια ετεροπροσδιοριζόμενη αντίληψη της προσωπικότητας λόγο του γεγονότος ότι μια άλλη λειτουργία των τελετουργικών είναι η κοινωνικοποίηση και η αποδοχή από την ομάδα!
Όλα αυτά βρίσκονται σε έξαρση όταν διανύεται μια κατάσταση αβεβαιότητας!
Εκεί γίνονται ανυπόφορα προβλέψιμοι και ανυπόφορα ανυπόφοροι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου